Een windmolenpark is een verzameling moderne windmolens of windturbines, bedoeld om windenergie op te wekken. De windturbines van een windpark zijn steeds meer gaan opvallen. In het begin stonden ze in hun eentje bij een boerderij. Hun hoogte was nog te relateren aan bijvoorbeeld bomen in de buurt.

Vanaf 1975 tot 2010 is de masthoogte opgelopen van zo'n twintig meter tot bijna tweehonderd meter hoog, hoger dan de Euromast te Rotterdam. Om te voorkomen dat de windturbines elkaars opbrengst beïnvloeden worden ze gemiddeld ongeveer zes maal de rotordiameter van elkaar geplaatst. Bij een rotordiameter van 80 meter is de afstand tussen twee windturbines dus 480 meter.

Met de toenemende hoogte werd onderkend dat een aantal windturbines samen (het windturbinepark) een zelfstandig landschappelijk element is, dat ook als zodanig in het landschap ontworpen moet worden. De Nederlandse provincie Flevoland is een voorbeeld van een gebied waar vele kleine groepjes windturbines tot een onrustig en voor sommigen ongewenst landschappelijk aanzicht leiden.

Plaatsing van de zeer grote turbines begint in Nederland steeds vaker op bezwaren van omwonenden te stuiten. Vooral als een windenergieproject meer dan drie turbies omvat, wordt steeds vaker een gedegen landschapsontwerp gemaakt of op zijn minst onderzocht. Daarbij worden de turbine-locaties samen tot een zo mooi mogelijk ontwerp gemaakt.